Iets of niets?
Is er iets? Als je iemand vraagt: “denk je dat er iets is?” dan is vaak het antwoord: “ja, ik denk wel dat er iets is, maar wàt dat weet ik niet precies”.
Heel lang heb ik gedacht dat er niets meer is, dat ik en jij hier zijn, het samen moeten rooien, totdat we overlijden en dat was dat
Het is ook wel dat ik gewoonweg niet nadacht over dat soort dingen, maar met het ouder worden ga je meer nadenken en zag ik bijvoorbeeld deze video. In de video zien we onszelf verdwijnen door in- of uit te zoomen op onze leefwereld. Dat vind ik fascinerend, hoe snel wij ‘verdwijnen’.
Zoom uit door in een luchtballon te stappen. Je zwaait naar de mensen in de straat, de ballon gaat hoger en je ziet alleen nog de straat, de wijk, de stad. Stap je in een vliegtuig of een raket dan is ‘de mens’ al heel snel uit beeld. Het wordt pas echt fascinerend als je het universum in gaat reizen, zoals in de video te zien is. We worden dan zo klein dat we misschien niet eens meer bestaan.
Inzoomen is zo mogelijk nog fascinerender. Wat weet een atoom van de mens, bestaan we dan nog wel of zijn we dan alleen nog maar sterrenstof? Als je nog verder inzoomt kom je bij de protonen, dat is alleen maar energie. Zo beschouwt zijn we allemaal energie en zijn we allemaal een!
Er is meer, dat is voor mij nu wel duidelijk. Dat het mogelijk kan zijn om contact te hebben met andere (overleden) mensen buiten onze zintuigen om. Jij bent mij!
Wat is de invloed van ons op de loop der dingen? Als je de wereld zo groot of zo klein bekijkt dan komt ook die vraag op. Misschien wel minder dat wij denken! Zo denkend kwam ik in contact met Taoïsme. Eerst begreep ik daar niets van, dat alles vanzelf gaat en dat het het beste gaat als wij ons er niet teveel mee bemoeien. Nu ik zie dat wij onderdeel zijn van het grote universum, waarin de dingen gaan zoals ze gaan, begrijp ik beter wat de Tao is. De Tao leert dat je het beste kan zijn als water. Water vindt altijd zijn weg, gaat om de rotsblokken heen en is tegelijk machtig want de grootste canyons zijn ontstaan door het water. “Go with the flow” vind ik een mooie levenswijze. Beweeg mee met het leven als bamboe in de wind.
Dat betekent niet dat je de boel de boel moet laten. Lou Tsu, de schrijver van de Tao, leert ons een aantal wijsheden:
1 Eerbied voor alle leven, onvoorwaardelijke liefde en positieve aandacht voor alle wezens in het universum, te beginnen bij onszelf.
2 Oprechtheid. Het gaat erom dat je trouw bent aan jezelf en je spreken.
3 Tederheid. Tederheid impliceert over het algemeen dat je niet langer een sterk door het ego geïnspireerd verlangen hebt om anderen te domineren of te beheersen.
4 Behulpzaamheid. De grootste vreugde komt van geven en dienen, dus vervang je gewoonte door je alleen op jezelf te concentreren en wat erin zit voor jou.
De vier hoofddeugden zijn: Om al het leven te respecteren, om te leven met natuurlijke oprechtheid, om zachtaardig te zijn, en om in dienst te staan van anderen
Is er niets? Als wij niet meer zijn dan sterrenstof, wie zijn wij dan. Dat is een heel moeilijke vraag en kom je op het spirituele vlak. De non-dualiteit zegt: De afzonderlijke dingen die je lijkt te zien, zijn illusies: er zijn geen afzonderlijke, losstaande dingen. Zijn wij ons ego, onze ik, die de wereld om ons heen verbeeld?
Als wij onderdeel zijn van het universum dat gewoon zijn ding doet en wij alleen maar ons ego zijn, zou het dan niet goed zijn om niet te veel met ons ego bezig te zijn en dingen meer te laten gebeuren? Advaita (non-dualiteit) leert ons dat. Al onze angsten en andere emoties die ons in de weg zitten, helpen ons niet. Vooral angsten zitten ons in de weg. Niet kunnen beslissen, bang zijn hackers en inbrekers, mensen niet vertrouwen, allemaal angsten die het leven moeilijk maken. De kunst is om minder naar het ego te luisteren en zo meer rust in onszelf te vinden. Wees tevreden, wil niet teveel, wees flexibel, heb geen vijanden, deug, geniet en ben vooral tevreden met jezelf.
Advaita monniken leren ons dat als je het ego helemaal los laat, er uiteindelijk alleen liefde overblijft. Hier is een raakvlak met de religie: Jezus is ook alleen liefde. Ik denk dat non-dualiteit en religie en gemeenschappelijke basis hebben.
De conclusie moet zijn: er is iets en niets tegelijk, hoe mooi is dat! Ja ik denk dat er iets is. Het universum is het iets, dat al 13,8 miljard jaar zijn gang gaat en waar wij onderdeel van zijn. Tegelijkertijd zijn wij misschien wel niets, maar met ons ego, onze emoties en verhalen maken we daar nog een heel ding van!