Batak huizen op Sumatra. De meeste huizen op Sumatra zijn gemaakt van hout en bamboe. Vergeleken met Java, waar alle huizen van steen met pannen daken zijn (Nederlandse invloed), zien die er armoedig uit. De mensen zijn arm, maar - denk ik - wel gelukkig.
	Traditionele dans. Deze dans wordt voor de toeristen opgevoerd. Ik vond het eentonig. Kijken naar de toeristen was wel leuk. Het gamelan orkest zit op de verdieping van het huis. De karbouw doet ook mee in de voorstelling. Een oude vrouw wilde mij haar huis laten zien. Leuk dacht ik. Binnen waren alle wanden behangen met sarongs, bestemd voor de verkoop. Ik had het kunnen weten..
	Aap op fiets. Deze aap heeft waarschijnlijk geholpen om de kokosnoten uit de boom te halen. Soms kunnen Indonesiërs net als apen in de boom klimmen. Tijdens een jungletocht liep één van de gidsen met blote handen zo de boom in en kwam aan een liaan bungelend weer naar beneden. Deze mensen staan nog heel dicht bij de natuur. Koop alleen jonge kokosnoten, die zijn het lekkerst.
	Bukittinggi, ook wel de Big Ben stad genoemd. De nachtbus naar de stad gaat door de bergen. De bus maakt ongeveer om de 10 seconden een scherpe bocht. Slapen lukt mij dus niet. Om 5 uur 's ochtends komt de bus in Bukittinggi aan. Het hotelletje is wel erg basic. De badkamer is smerig en de bedden zijn hard. De beroemde markt viel mij tegen. De 'panoramic view' is zeker de moeite waard.
	Bus terminal. Ligt vaak aan de buitenkant van de stad. Bus- en treinstation liggen wel eens ver uit elkaar. Iets wat wij raar vinden. Ekonomi bussen vertrekken als ze vol zijn. Ondertussen trekt een stoet van verkopers door de bus. Zelfs muzikanten komen langs. De zitplaatsen zijn voor westerlingen te krap. Er worden volop stinkende kretek sigaretten gerookt. Kortom een belevenis, en spot goedkoop.
	Verkiezingscampagne. Een goede raad: ga niet naar Indonesië in de tijd vlak voor de verkiezingen. Dan zijn er elke dag campagnes. Heel veel mensen gaan de straat op met brommers waarvan de uitlaat is losgeschroefd. De mensen zijn zo fanatiek! Deze foto is met gevaar voor eigen leven gemaakt. Pas nadat ik mijn duim in de lucht gestoken heb (voor lijst 1) gaat de meute verder.
	Het Kings Palace. Dit is het koninklijke paleis van de Minangkabau, een bevol- kingsgroep op Sumatra. Het enorm grote gebouw is van hout opgebouwd. De punten van de daken symboliseren buffelhorens. In de buurt is ook het Minangkabau meeting house. Dat gebouw is prachtig beschilderd en een bezoek ook zeker waard.
	De fietsenmaker. Hier staat mijn motor met een lekke band. Heel toevallig raakte de band lek precies voor de deur van deze fietsenmaker. Ik verdenk hem ervan kraaienpootjes gestrooid te hebben.. Hij plakt de band voor 2000 rp per gaatje. Ik ben voor 4000 rp klaar. Als je met zijn tweeën op de motor zit, een helling oprijdt en terugschakelt, kan de motor achterover komen door de plotselinge trekkracht..
	Huisjes op Samosir. Samosir is een groot eiland in het Tobameer. Het water is heerlijk van temperatuur. De mensen op deze foto hebben niets, maar wonen wel paradijselijk. Er zijn heel erg veel hotelletjes. Laat je niet door enge mannetjes op de veerboot verleiden om naar hun hotel te gaan, maar volg je eigen hoofd (raadpleeg de Lonely Planet). Huur een motor om het eiland rond te crossen. De wegen zijn erg slecht. Het 'nemen' van de eerste brug is een hachelijk avontuur. Door de missende planken kan een wiel gemakkelijk door het gat. De tweede brug gaat al gemakkelijker.